BLOGS
Blog 1 2022
Een volwassene loopt dagelijks de marathon en een baby volgt het slakkenspoor…
Een baby staat nog heel dicht bij zichzelf en geeft subtiele of duidelijke signalen, hoe kunnen wij die taal leren begrijpen of verstaan? Bijvoorbeeld; als een kindje wat moe of overprikkeld is en hij ligt in de box, zie je dat hij zijn oogjes half sluit en zijn hoofdje steeds wegdraait. Ook gaan zijn handjes van open en ontspannen, naar gesloten en gespannen. Vaak Hoor je na een poosje ook een zacht zeur- huilgeluid.
Dit is een heldere lichaamstaal zou je zeggen, maar tijdens onze “marathon” zul je de eerst genoemde signalen vaak over het hoofd zien… Dat kan de reden zijn dat wij ons mogelijk vergissen. Je zou bijvoorbeeld kunnen denken; hij verveeld zich.
Vergissen is menselijk, zolang onze intenties om het kindje te begrijpen daar maar is. Een baby zoekt geen perfecte ouder, die bestaan namelijk niet. Wat hij verlangt is iemand die hem als mens oprecht respecteert en serieus neemt. Dat voelt hij haarfijn aan omdat gevoel zijn specialiteit is.
Het gevoelszintuig is bij een baby namelijk het sterkst ontwikkeld.
Baby’s zien, horen, ruiken, proeven en ervaren alles gevoelsmatig.
Wat betekend dat in de praktijk?
Als wij als volwassenen iets heel spannends voor het aller eerst ervaren dan heeft dat een enorme impact op ons.
Ik heb jaren geleden een keer een vlucht meegemaakt in een zweefvliegtuig, dat vergeet ik mijn leven lang niet meer! Een nieuwe ervaring die moeilijk is uit te leggen aan de buitenwereld.
Hoe verwerkt een baby al die tientallen nieuwe indrukken die hij opdoet een dag!?
Een volwassene denkt wat hij ziet en een baby voelt wat hij ziet.
Zonder zich nog te kunnen afsluiten. Dat heeft hij namelijk nog niet aangeleerd. Afsluiten is je van een prikkel ontdoen omdat we er bijvoorbeeld onrustig van worden of angstig… Wat wij vaak zo goed kunnen, of te goed kunnen. Het goede nieuws is: wij kunnen dat het kindje leren. Als een baby zelf aangeeft door lichaamstaal, dat het genoeg is, halen wij deze prikkel weg!
In de praktijk betekend dit: maak zijn omgeving rustiger of leg je kindje in een prikkelarme omgeving.
Deze inprenting zal het kind uiteindelijk de rest van zijn leven gaan behoeden over eigen grenzen te gaan. Hoe dat kan?
Alle leermomenten, fijne en minder fijne ervaringen, slaat een kindje op. Zie het als een soort harde schijf waar jouw kindje gebruik van maakt.
Waarom vertragen?
Tijdens mijn werk als kraamverzorgster zie ik regelmatig dat kindjes na 2 dagen hongerig uit het ziekenhuis thuis komen. Ze hebben dus een paar dagen te weinig voeding binnengekregen. Als dit eenmalig gebeurd, is er niets aan de hand. Maar als dit vaker is voorgekomen slaat een baby dit op. Je ziet dan dat zodra een kindje wakker wordt, hij gestrest is en vaak meteen hard huilt. Samen met ouders vertragen en observeren zorgt ervoor dat we de signalen juist lezen. Plas en poepluiers zijn dan ook een belangrijke graadmeter in die observatie.
De drukte en activiteiten van mijn dagelijks leven vergelijk ik met een autorit op de snelweg. In de vijfde versnelling raast alles langs me heen en het enige wat ik zie (en niet eens bewust) is de grijze snelweg.
Niet de bomen en de bloemen of de mooie ondergaande zon…
Een baby leeft in de eerste versnelling, elke verandering van licht en beweging en geluid wordt hij daardoor gewaar. Een voorbij racende auto zal hij niet eens opmerken. als ik in de vijfde versnelling langs zijn box loop zal hij niet reageren.
Waarom vertragen?
Kijk maar wat er gebeurd als je bij een jonge baby je arm snel boven zijn hoofdje heen en weer beweegt. Hij blijft gewoon voor zich uit kijken… Pas als ik mijzelf vertraag naar het niveau van het kindje merk ik dat hij reageert. Communicatie met een baby is heel goed mogelijk maar niet als ik het gaspedaal ingetrapt houd… Alleen in vertraging kan ik zijn lichaamstaal en zijn signalen zien en opmerken. Soms overduidelijk maar meestal subtiel. Allerlei behoeftes, gevoelens en emoties verwoord hij.
Als ik mijn beste vriend vertel wat mij dwars zit, en hij luistert niet of hij probeert mij af te leiden met iets waar ik helemaal geen behoefte aan heb, dan voel ik me afgewezen of niet begrepen…
Een baby voelt zich al veilig als jij de intentie hebt om hem te begrijpen.
“Je draait je hoofdje weg en sluit je oogjes en handjes… Ik denk dat je moe bent. Wil je nu misschien lekker rustig in je bedje gaan slapen?”
***