Wie ben jij klein wondertje?
Mag ik mij aan jou voorstellen
en stel jij je vervolgens aan mij voor
zodat we elkaar kunnen leren verstaan
en een kloof overbruggen.

Het is de derde dag na een zware bevalling. Jake en Sanne hebben de allereerste nachten samen met hun huilende zoontje Dennis achter de rug in het ziekenhuis. Deze ochtend mogen ze uiteindelijk toch naar huis. Dit omdat de kinderarts geen oorzaak kan vinden die de onrust van Dennis verklaard…

‘We hebben echt allebei heel de nacht niet geslapen en weten niet wat er aan de hand is met ons kindje. Hij is zo stijf als een plank Conny, verschonen gaat daardoor bijna niet. Het lijkt wel of hij heel veel pijn heeft, huid op huid helpt ook niet. Hij blijft maar huilen en vanmorgen zei de verpleegkundige in het ziekenhuis dat Dennis waarschijnlijk een huilbaby is!”    

Deze laatste woorden fluistert de jonge vader in mijn oor om zijn vrouw niet nog ongeruster te maken. Maar Sanne is al doorgelopen naar de huiskamer. Een buurvrouw heeft mij 5 minuten geleden binnengelaten en zit nu met haar te praten. Jake kijkt me wanhopig aan met een pijnlijke blik in zijn vermoeide ogen. Hij heeft zijn jas nog aan. Zijn zoontje ligt huilend in de maxi- Cosi onder een flinke laag dekens. Ik neem Dennis van hem over en pak hem rustig uit terwijl ik zacht tegen hem praat. Jake gaat naast zijn vrouw zitten en slaat liefdevol een arm om haar heen.

Het duurt wel even voor de rust een beetje is wedergekeerd die dag. Spitsuur noem ik dat. Gelukkig slaapt Dennis die middag ruim een uur. Dat zorgde ervoor dat Jake en Sanne ook echt even konden slapen.

Tijdens de verschoning voel ik inderdaad veel spanning bij Dennis. Vooral zijn benen zorgen ervoor dat ik amper een pamper om krijg. Een osteopaat die gespecialiseerd is in baby’s kan hierin soms wonderen verrichten. Ook zijn rugje voelt gespannen. Het rustig tegen hem praten in combinatie met roterend verzorgen geeft al meer verlichting. De kern van het draaiend of roterend verzorgen wordt gevormd door de voorkeur van een baby aan een ronde, gebogen (foetus) houding. Zo lag hij ook 9 maanden in de baarmoeder.

Ik probeer te vertragen naar een eerste versnelling. Dat vind ik niet simpel omdat het zo’n gewoonte is om als volwassene alles lekker snel te doen. Ik heb met het vertragen een keer meegemaakt dat een oma aan mij vroeg of ik nog niet zo lang in de kraam zat. Omdat ik zo langzaam met haar kleinkindje omging. Het voelde uiteindelijk als een compliment, maar ik ging me wel eerst verdedigen haha!

Later in de kraamtijd hoor ik dat Jake en Sanne allebei ook veel hebben gehuild als baby. Ze werden beide bestempeld als huilbaby toen… Sanne vertelde mij dat ze echt bang was om een huilbaby te krijgen.                                                                        Dat is toch vaak erfelijk? Dat vertelde mijn moeder en oma. En wij hadden het allebei he!?

Tijdens het thee zetten realiseer ik me dat het kindje (naast de spannende bevalling) deze angst mogelijk ook heeft opgepikt in de baarmoeder. Of vlak na de geboorte.

Baby’s zijn talig. Ze begrijpen de intentie achter de woorden. Paulien Kuipers

Toen Dennis op een bepaald moment rustig en alert was, ben ik met hem gaan praten. Jake en Sanne zaten naast mij op de bank mee te kijken. Ik hield Dennis voor mij op mijn schoot en maakte liefdevol oogcontact.

Dennis, wat fijn dat je nu even wat meer ontspannen bent en alert. Ik ben Conny en papa en mama luisteren ook mee. Dat is fijn he? Ik weet van papa en mama dat ze zich veel zorgen om jou hebben gemaakt. Misschien heb je dat al gevoeld in mama’s buik. Misschien heb jij gedacht dat die spanningen van jou waren, maar dat is niet zo. Ik ga papa en mama veel vertellen over hoe het werkt bij baby’s. Dan zullen ze minder bang zijn en meer vertrouwen krijgen. Waarom papa en mama als baby veel hebben gehuild dat weten we helaas niet. Wat we wel weten is dat jij nu hun kindje Dennis bent en dat we samen gaan kijken waarom jij veel huilt. Papa en mama willen jou heel graag goed leren kennen en ik help ze daarbij. Ze willen graag leren waar jij behoefte aan hebt en dat doen ze echt al heel erg goed.

Sanne pinkt een traantje weg en buigt zich glimlachend over haar zoontje. Hij kijkt haar meteen recht aan. “We willen niets liever dan goed voor je zorgen Dennis. We zijn zo blij met jou!”

Gert? Vroeg Jesse met een vermoeide stem. Jesse was nog zo slaperig dat ze zich later zou afvragen of Gert daar echt naast het bed had gestaan of dat ze slechts alles had gedroomd.

Met een vastberaden blik keek hij eerst mijn richting op en vervolgens naar zijn vrouw. “Nee, dat verschonen was een ramp vannacht dus ik wil echt heel veel oefenen vandaag. Conny kijk jij even over mijn schouder mee? Misschien heb je nog wat handige tips om ervoor te zorgen dat onze Mees het komende nacht minder zwaar heeft met mij.”

Glimlachend zet hij zijn bril op en kijkt me recht aan.

Ik ben ervan overtuigd dat Mees er zo niet over denkt hoor! Gisteren heb je al laten zien dat het verschonen je echt al goed afging.