Binnen mijn beroep als kraamverzorgster bouw je als vanzelf een enorme vertrouwensband op met de ouders/ verzorgers. Het verwonderd mij nog steeds elke keer weer hoeveel ruimte en respect ik als vanzelf krijg, en dat vaak al binnen enkele uren na de eerste kennismaking…   Door de jaren heen ontdekte ik waar mijn specifieke kwaliteiten liggen binnen het vakgebied. Ik ben een vertaler naar de ouders, als vanzelf is het mogelijk voor mij om ze op een objectieve manier te leren kijken naar het kindje en naar alles wat hij of zij uitzend of verteld. Ik kan dit op een begrijpelijke en eenvoudige manier vertalen waardoor alle ouders en verzorgers het kunnen volgen. Dan heb ik het niet alleen over baby’s maar ook kleuters en peuters. Dit doe ik met behulp van eenvoudige voorbeelden die enorm herkenbaar zijn.

Als wij zelf een personen auto zouden zijn met 5 versnellingen. In welke versnelling zitten wij dan vrijwel continu tegenwoordig? Als ik op de snelweg rij schrik ik soms opeens en denk: ben ik nu al hier?” Ik heb dan gewoon heel een stuk snelweg gemist en was met mijn hoofd ergens anders. Mijn gedachten waren in de toekomst of in het verleden. “Wat zal ik vanavond koken, eerst nog wat groenten halen in de supermarkt, wat heb ik daar nog meer nodig? En pff nu moet ik straks ook nog tanken zie ik want morgen heb ik geen tijd. Oh en dan nog even bellen naar mijn dochter of ze thuis eet en…”Eigenlijk bevinden wij ons zelden in het hier en nu. De 5e versnelling, daar zijn wij meestal te vinden. Best eng eigenlijk…

Ik heb geen boom of huis gezien onderweg.  In het hier en nu voel ik mijn billen op de autostoel en het zachte stuur in mijn handpalm. Ben ik me ervan bewust van de vuurrode tulpen weide links of de grote roofvogel die vanuit het niets plots overvliegt.

Ik gebruik verschillende tools om ouders te helpen snel en effectief contact te maken met het kindje. Deze middelen om contact te leggen zijn vaak ook ontzettend leuk om te doen, voor alle partijen! Ouders zien meteen resultaat en dat motiveert natuurlijk enorm om nog meer te leren, ze nemen als sponzen de informatie tot zich. Na 8 dagen intensief genieten en oefenen hebben ouders veel tools eigen gemaakt en gebruiken deze vanuit enthousiasme al zelf. Ze zijn namelijk overtuigd geraakt dat hun kindje zich gelukkiger voelt en veel meer ontspannen is. Ik werk op een coachende manier met ouders en vertel ze eerst de belangrijkste uitdaging, en dat is voor ons als volwassenen meteen ook de moeilijkste opgave, vertragen. Het heeft mij vele jaren gekost om deze belangrijke tool te integreren bij mijzelf. Ik kon het maar niet uitdragen in kraamgezinnen omdat ik een strakke planning in mijn hoofd had, en als er door omstandigheden werd afgeweken van deze planning werd ik erg onrustig. Ik voelde onzekerheid omdat ik ervan overtuigd was dat het anders niet goed kon zijn. Er was altijd weer die strakke dagindeling als houvast. Dan konden ouders niet anders dan tevreden zijn over de zorg die ik leverde! Dit dacht ik onbewust, en daar had was een overtuiging geworden. Ik was bang voor afkeuring/ afwijzing. Slechte beoordelingen. Het leverde mij een (schijn) zekerheid op die heel echt leek. Maar ik verloor hierdoor veel belangrijke observatie en kans momenten bij ouders en hun kinderen uit het oog. Dat ging ik steeds meer opmerken gedurende de jaren in de kraamzorg. De strakke planning jaagde mij op steeds meer op, maakte me doodmoe. Ik was niet mijzelf en steeds vaker vroeg ik me dan af: wat gaat er hier fout? Wist dat het volledig bij mij lag. Dit jasje paste niet meer! Er moest een andere weg zijn. Ik leerde ouders het belang van vertragen in het bijzijn van hun kindje, terwijl ikzelf het verkeerde voorbeeld gaf… Waarom is het zo belangrijk om te vertragen als je met kleine kindjes te doen hebt?

Een baby leeft continu in het hier en nu. Als ik mijn hand in snel tempo boven zijn hoofdje heen en weer beweeg blijft hij gewoon recht vooruit kijken. Hij heeft niets door. Maar beweeg ik mijn hand heel traag boven het hoofdje dan heb je grote kans dat hij mijn hand met zijn ogen gaat volgen! Dit doe ik altijd zo voor bij ouders. Het geeft namelijk heel duidelijk aan dat baby’s niet op onze level zitten. Ik zeg vaak: “ze komen van een andere planeet!” Welke planeet is dat dan? Als een baby een emotie of behoefte voelt, reageert hij daar meteen op. Hier en nu voel ik iets of heb ik een behoefte en dat geef ik nu aan! Kleine kindjes kunnen niet spreken en ik ben ervan overtuigd dat ze ons echt alles proberen te vertellen door o.a. te huilen. Maar zijn wij op dat moment niet voldoende vertraagd en in de 5e versnelling aan het rondrennen, dan zullen wij deze signalen niet opmerken of verkeerd interpreteren. Het is eenvoudig uit te leggen door je ene hand laag boven de grond te houden en je andere hand op schouderhoogte. Daar beneden is je baby en daarboven ben jij als verzorger. Is er op enige manier communicatie mogelijk wanneer wij op level schouderhoogte blijven hangen? Ik breng nu mijn handen naar elkaar toe door mijn ene arm naar beneden te brengen. Tot mijn vingertoppen van beide handen elkaar raken. Kijk, nu is er communicatie mogelijk en kun je je kindje leren verstaan en begrijpen. Belangrijk om te weten; het kindje pikt jouw intenties meteen op. Als jij je als klein mensje door een ouder serieus genomen voelt, hoe fijn is dat? Zonder vertragen is er geen communicatie met je kind mogelijk!

“Papa en mama doen hun best mij te leren verstaan en begrijpen! Wat een geruststelling: Ik ben dus veilig in mijn hier en nu en kan mijn verhaal vertellen en wordt als een volwaardig mens benadert.” 
1e dag in het kraamgezin: “Wat maakt de kraamtijd voor jullie tot een feestje?”

“We willen heel graag ons kindje goed leren kennen en veel advies krijgen over huilen!> Hoe kom ik erachter waarom de baby huilt en wat kan ik dan doen om te zorgen dat ze zich weer zo snel mogelijk prettig en ontspannen voelt? Hoe weet ik dat ik het goed doe?”
In mijn boek: Ik ben er…Wat nu? Deel ik met jou wat ik andere ouders/ verzorgers en professionals de afgelopen jaren met veel plezier en liefde heb geleerd.